gitTerminal: polecenie "git" służy do korzystania z systemu kontroli wersji Git, który umożliwia zarządzanie projektem, śledzenie zmian w kodzie źródłowym, oraz współpracę z innymi programistami. Po komendzie git powinniśmy użyć dalszego polecenia do wykonania. Np. gdy bieżący katalog nie jest śledzony przez GIT, to możemy zainicjować lokalne repozytorium komendą: git init |
git add
Przykładowe wykonanie:
Jeśli chcemy za jednym poleceniem śledzić wszystkie pliki, to możemy użyć:
Gwiazdka * oznacza, że wszystkie znaki są akceptowane, a więc wszystkie pliki zostaną dodane do listy zatwierdzenia dokonanych zmian. Oczywiście musimy potwierdzić zatwierdzenie zmian za pomocą git commit Możemy także użyć zapisu git add . (kropka zamiast gwiazdki) | ||
git commitZwykle stosujemy zapis od razu z opisem, a więc:
Przykład wykonania:
| |
git initTerminal: komenda, która tworzy nowe repozytorium Git w bieżącym katalogu (jeśli nie istnieje). Przykładowe wykonania - inicjalizacja repozytorium lokalnego GIT w bieżącym katalogu:
Linijki rozpoczynające się od słowa hint: są tylko wskazówką. Najważniejszą informacją jest ten napis:
| |
git pull
Czyli jeżeli inny użytkownik wysłał ze swojego komputera zmiany do zdalnego repozytorium GIT np. github.com to tym poleceniem git pull możemy pobrać te zmiany z github.com na nasz komputer. |
git push
Zdalne repozytorium skonfigurowane jest pod nazwą origin, a więc jako zdalny punkt docelowy o nazwie "origin". Konfiguracja ręczna zdalnego repozytorium (robi się to tylko raz, albo jest automatycznie konfigurowane, gdy pobieramy repozytorium poleceniem git clone {url_repo}) odbywa się za pomocą komendy git remote add origin Przykładowe wykonanie w kodzie: git push origin master master to nazwa branch'a, oczywiście zmiany wysyłamy na zdalny serwer np. github.com z branch'a nas interesującego. Jedynie w przykładzie użyto brancha master. |
git push -fOdnośnie git push -f origin main origin - nazwa zdalnego repozytrium, w przykładzie nazywa się ono origin main - branch na który wysyłamy zmiany -f - wymuszenie nadpisania zmian, nawet w przypadku błędów, zmuszamy GIT do wykonania rozkazu pt. nadpisz zmiany i o nic nie pytaj. Nie zawsze mamy prawa do użycia tego "przełącznika". Jeśli nie mamy praw, odpowiedni błąd zostanie nam wyświetlony. |
git remote add
Składnia polecenia git remote add <nazwa> <adres_url> |
git statusTerminal: komenda, która wyświetla status bieżącego repozytorium, pokazując zmienione pliki i aktualną gałąź - branch. Pliki, które po wykonaniu tego polecenia są koloru:
Przypadek, kiedy git nie śledzi zmian w obecnym katalogu:
Tzn. że GIT nie ma nic wspólnego z tym katalogiem i jeśli chcemy śledzić zmiany w plikach za pomocą GIT, to powinniśmy pierw zainicjalizować repozytorium lokalne GIT w tym folderze. Możemy to zrobić za pomocą komendy: git init Przypadek, kiedy git śledzi zmiany w obecnym katalogu (świeżo po zainicjowaniu GIT metodą git init):
GIT informuje nas, że te pliki nie są śledzone i nie będą uwzględnione przy zatwierdzaniu zmian poleceniem git commit. Jeśli chcemy je uwzględnić, to musimy te pliki dodać (muszą być zielone nie czerwone) metodą git add nazwa pliku. Przykładowe dodanie pliku .hidden_test_file_1.txt aby było uwzględnione przy zatwierdzaniu zmian:
Nie wystąpił żaden błąd, a więc nie mamy informacji. By dowiedzieć się jaki jest obecny status zmian, należy ponownie wykonać polecenie git status
Mamy teraz jasną informację od GIT, że zostaną zatwierdzone tylko zmiany w pliku .hidden_test_file_1.txt (ten plik jest koloru zielonego, reszta czerwone), gdy zatwierdzimy zmiany poleceniem git commit | ||||