.ssh to katalog (folder) w systemie plików, który jest używany do przechowywania kluczy i innych plików związanych z protokołem Secure Shell (SSH).

SSH to szyfrowany protokół komunikacyjny, który zapewnia bezpieczne połączenia sieciowe i zdalny dostęp do serwerów. Mówiąc w skrócie to dostęp do innych komputerów w ramach Terminal, gdzie hasłem są pliki (para plików) jeden z tzw. kluczem publicznym a drugi kluczem prywatnym.

Opis dokładniejszy dla nerdów:

W katalogu .ssh znajdują się zazwyczaj następujące pliki:

1. id_rsa: To jest prywatny klucz RSA, który jest używany do uwierzytelniania klienta SSH w celu bezpiecznego logowania na zdalny serwer.

2. id_rsa.pub: To jest klucz publiczny RSA odpowiadający prywatnemu kluczowi. Klucz publiczny jest przekazywany na serwer, z którym chcemy się połączyć, aby potwierdzić naszą tożsamość.

3. known_hosts: W tym pliku znajdują się informacje o hostach, do których użytkownik wcześniej się łączył przez SSH. Dzięki temu klient SSH może zweryfikować, czy host, do którego próbuje się połączyć, jest zaufany i czy nie zmienił się klucz hosta.

4. config: Plik konfiguracyjny, w którym można zdefiniować różne ustawienia dla połączeń SSH, takie jak aliasy hostów, konfiguracje tuneli itp.

Katalog .ssh znajduje się zazwyczaj w katalogu domowym użytkownika (np. /home/nazwa_użytkownika/ w systemach Linux, /Users/nazwa_użytkownika/ w macOS). Ten katalog ma ściśle określone uprawnienia dostępu, aby chronić klucze przed nieautoryzowanym dostępem.

Oczywiście są inne typy kluczy i nie tylko id_rsa.

Ważne podkreślenia jest, że kluczem publicznym możemy się dzielić z innymi, a wręcz musimy np. serwisem github.com jeśli chcemy uzyskać dostęp do naszego repozytorium, ale już klucz prywatny to nasze tj. hasło i niewolno! go nikomu udostępniać!

cat - to polecenie w terminalu używane w systemach Unix podobnych (takich jak Linux i macOS) do wyświetlania zawartości plików tekstowych w konsoli.

Nazwa "cat" jest skrótem od "concatenate" (łączenie), ale jego głównym zastosowaniem jest wyświetlanie zawartości pojedynczych plików tekstowych.

Przykładowe użycie:

cd - (Change Directory) to polecenie używane w terminalu, które umożliwia zmianę aktualnego katalogu, w którym się znajdujemy na inny katalog w strukturze plików.

Krótko opisując, po wpisaniu polecenia cd w terminalu, możemy podać ścieżkę do docelowego katalogu, do którego chcemy się przemieścić, a następnie naciśnięciem Enter zmieniamy bieżący katalog roboczy na ten nowy.

Przykładowe wykonanie:

clear - to polecenie w terminalu służące do wyczyszczenia zawartości ekranu konsoli. Po jego wykonaniu, widok konsoli zostaje "oczyszczony", a na ekranie nie ma już widocznych wcześniejszych poleceń, komunikatów ani wyników.

W terminalu: "ls" to skrót od komendy "list" (tłum. "wypisz" lub "wyświetl").

Komenda "ls" służy do wyświetlenia zawartości bieżącego katalogu, czyli listy plików i katalogów znajdujących się w danym miejscu w strukturze systemu plików.

Kiedy użytkownik wpisze "ls" w terminalu i naciśnie klawisz Enter, terminal wyświetli listę plików i katalogów w bieżącym katalogu. Standardowo komenda "ls" wyświetla tylko nazwy plików i katalogów w formie listy, ale można również użyć różnych opcji, aby uzyskać dodatkowe informacje, takie jak rozmiar plików, daty modyfikacji, uprawnienia do plików itp.

ls      (wyświetlenie biężącego katalogu)

ls -l   (wyświetlenie zawartości bieżącego katalogu ze szczegółowymi informacjami)

ls -a     (wyświetlenie ukrytych plików, a więc plików zaczynających się od kropki)

ls -la     (połączenie opcji -l czyli szczegółowe informacje oraz pokazania plików ukrytych -a)

mkdir - (MaKe DIRectory) to polecenie używane w wierszu poleceń (np. w terminalu w systemach Unix-like, takich jak Linux i macOS), aby utworzyć nowy katalog (folder) w systemie plików.

Przykładowe wykonanie:

W terminalu: "pwd" to skrót od anglojęzycznego wyrażenia "Print Working Directory" (tłum. "Wypisz Bieżący Katalog").

Komenda "pwd" służy do wyświetlenia pełnej ścieżki (ścieżki bezwzględnej) do bieżącego katalogu, w którym aktualnie znajduje się użytkownik.

Przykład wykonania:

Terminal to aplikacja w systemach m.in. macOS i Linux umożliwiająca interaktywny dostęp do wiersza poleceń, co pozwala użytkownikowi wydawać komendy i wykonywać różnorodne zadania za pomocą tekstu.

Dla odróżnienia odpowiedniki dostępne domyślnie w systemie Windows to wiersz poleceń, albo PowerShell.

Xcode - jest to aplikacja, która umożliwia programistom pisanie kodu m.in. w języku Swift oraz zawiera wiele narzędzi pomocnicznych.

Jest to tzw. IDE - (Integrated Development Environment) czyli zaawansowane oprogramowanie zaprojektowane dla programistów, aby ułatwić i usprawnić proces tworzenia oprogramowania. To kompletny zestaw narzędzi, który integruje różne funkcje i usługi potrzebne do programowania w jednym miejscu, co ułatwia tworzenie, testowanie, debugowanie i wdrażanie aplikacji.